Emiel zijn verjaardag!! Opnieuw rond halfzeven wakker en na een ‘lang zal hij leven', veel SMSjes van het thuisfront, douche en ontbijt weer op weg. Het tweede deel van de kustroute stond op het programma, plan was om zo ver mogelijk south te geraken en zo morgen een korte rijdag te hebben.

Na een uurtje rijden stopten we in Santa Barbara. Deze stad heeft weinig Amerikaans, geen wolkenkrabbers en weinig reclameborden, maar heeft eerder een Spaans uitzicht. We volgen al een tijdje de camino real, de route die de Spanjaarden tijdens de verovering volgden en op die route hebben zij verschillende missieposten gesticht. Eén daarvan hebben we vandaag bezocht, de missie Santa Barbara. Deze missieposten werden gebruikt om de indianen te bekeren tot het katholieke geloof. We weten nu ook zeker (voor zover dat we dat nog niet wisten) dat Emiel niet wordt gedoopt, want hij had geweldig veel schrik van Jezus aan het kruis en de kerk durfde hij zelfs niet in.

Daarna reden we naar downtown Santa Barbara, waar we nog een wandelingske maakten door de hoofdstraat met winkeltjes, restaurantjes en cafeetjes.

Dan opnieuw de RV in, het plan was om te lunchen op één van de State Beaches met zicht op de oceaan. Niet dus, zelfs om er een half uurtje te staan moesten we een dagticket kopen van $20 en dat vonden we er wat over. Dus raprap gegeten op een parking, met zicht op niks, jammer!

Na de middag zijn we gestopt in Santa Monica, niet zo sjiek als Malibu waar we net doorgereden waren maar niet aan het strand geraakten omdat dat allemaal privé is, maar wel een vakantieplaats voor de gewone Angelenos (voor zover die tenminste bestaan). Het handige hier overal in de US is dat er overal grote parkeerplaatsen zijn waar je ook met een mobilhome gemakkelijk kan parkeren. Gelukkig, want ik zie ons er niet mee parkeren in pakweg Brussel... Afin, wij dus zo'n grote parking op, $8 te betalen stond er. Maar tot onze verbazing moesten we $32 betalen. Een beetje terecht, want we nemen ook wel 4 parkeerplaatsen in maar we zagen het toch niet zitten en met veel smeken mochten we er toch in tegen goedkoop tarief... Die tactiek gaan we nog gebruiken :-).

Santa Monica dus, een gezellige pier en een groot strand waar we een paar uur in het zand en de zee ‘gespeeld' hebben.

Ondertussen was het al na 16u en we hadden besloten om LA nog door te rijden... Dat hebben we geweten. Het verkeer in LA is naar het schijnt altijd al heavy maar tijdens de spits waar we dus middenin zaten helemaal een ramp! Wegen met 7 baanvakken bomvol auto's, als je dat elke dag moet doen word je gek denk ik (alle, ik zou toch gek worden...). LA slaan we trouwens over, met de RV lijkt het moeilijk en als zijn er wel een aantal dingen die de moeite zijn zoals Universal Studios, het lijkt vooral een grote mensen stad en ons programma is toch een beetje aangepast aan Emiel.

Maar goed, net voor het donker en op tijd voor een mooie zonsondergang zijn we aan een state campground geraakt... We hadden niet gereserveerd, maar er was nog plaats. Campground was onbemand, we moesten geld in een brievenbus deponeren en een plaatsje uitzoeken en dat was het.

Terwijl het de vorige avonden stevig afkoelde is dat nu niet meer het geval, dus geen truien meer en echt vakantieweer nu... Goed om nog buiten te kunnen eten en daarna alweer vroeg te gaan slapen (met het geluid van de oceaan op de achtergrond).

Nog even dit, misschien lijkt het voor jullie dat we erg veel rijden, en dat is natuurlijk ook wel zo. Maar dat valt wel mee, we stoppen veel onderweg en de uitzichten zijn prachtig, ook vanuit de RV. Verder is de keuze om met een mobilhome te reizen echt de goede geweest. Het gaat iets trager, maar Emiel vraagt bij elke stop na een kwartier al of we terug naar het busje gaan. Hij kan als hij wil aan de tafel zitten en DVD's kijken of spelen, maar het liefste zit hij in z'n autostoel, die we op de passagiersstoel hebben vastgemaakt. Ook voor ons is het eigenlijk handig, altijd alles bij de hand...