Emiel, Kaat en Dirk

Kustroute

Nu het internet marcheert kunnen we er maar beter van profiteren...

Vorige nacht verliep perfect, we zijn tussen 21 en 22u gaan slapen en pas wakker geworden om halfzeven. Het lijkt erop dat de jetlag verleden tijd is. Dirk en ik slapen in een vast bed in de mobilhome en voor Emiel leggen we een matras op de grond. Past net, en zo moeten we niet telkens de tafel ombouwen tot bed en moet niemand boven de bestuurderscabine slapen.

Ook al hadden we volledige hook-up, wat wil zeggen dat de RV kan aangesloten worden op het electriciteits-, water- en afvoernet van de camping, we gingen douchen in de campingdouches. We vermoeden dat de halve RV onder water staat als we daarin douchen, dus dat willen we vermijden zolang er douches zijn op de campground. Na een ontbijtje van Amerikaans brood (lees, een soort spons) vertrokken we voor een stukje highway 1 langs de kust. GPS hadden we vandaag niet nodig, het was bij wijze van spreken altijd rechtdoor.

Eerste stop was Monterey, een havenstadje. Hier was te zien dat Amerikanen van alles wat meer dan 50 jaar oud is geschiedenis maken, maar wij vonden er niks aan :-). Het weer viel ook wat tegen, het was koud en bewolkt. We zijn dus gauw doorgereden.

Voor we aan de volgende halte kwamen waren de wolken helemaal weg. We reden het Point Lobos State Park in en maakten een wandeling met mooi zicht op de oceaan naar een punt waar veel zeeleeuwen zitten.

Ondertussen was het al middag en na nog een uurtje besloten we om te eten in een volgend state park waar een waterval te zien is. Die hebben we nooit gezien want na het eten besloot Emiel alleen op verkenning te gaan. Verder dan het trapje van de mobilhome is hij wel niet geraakt, hij is er afgevallen, knal op z'n gezicht. Vanaf nu dus enkel foto's van hem met gekneusd voorhoofd, neus en lip... Het zag er erg uit, ik zag onze vakantie hier al stoppen maar al bij al valt het wel mee. Twee seconden onoplettendheid van ons, ik kon mezelf wel slaan!

We zijn daar dan maar gauw vertrokken, in de hoop dat rijden met het ‘busje' de huilbui zou kalmeren, en na een uurtje was dat ook zo...

Na een stop bij een uitkijkpunt met zee olifanten en een stop bij een Nederlandse bakker (in de hoop lekker brood te kunnen kopen, maar helaas...) zijn we hier op de camping in Pismo Beach aangekomen. Vreemd om te zien, het staat hier vol RV-bussen, alle Amerikanen zitten nu rondom ons te BBQ'en (lijkt wel een nationale sport). Velen lijken hier permanent te wonen, RV's zijn versierd met vlaggetjes en lampjes. Iederen heeft een hondehok met bijhorende hond natuurlijk. Wij hebben het bij een simpele maaltijd van vis die we gisteren in het haventje hadden gekocht gehouden.

Morgen hebben we zeker geen internet, dan gaan we basic, dus het zal voor één van de volgende dagen zijn!

Kaat, Dirk en Emiel

Reacties

Reacties

Pieter Brion

Ziet er goed uit (buiten de mislukte landing van Emiel)- amuseer jullie!

Ineke

Helaba,

Ziet er allemaal heel leuk en mooi uit daar. Buiten Emiel zijn val dan. Maar zijn gekneusd hoofd zal wel snel weer genezen zeker :-)
Geniet er nog van en tot binnenkort.

Groetjes, Ineke

Opaluc

Alles OK met Mieleke zijn hoofd? Of een paar builen en blauwe plekken? Lang geleden dat er nog nieuws kwam...

Kristof

Leuke passages in je tekst
- "We hebben geen hond dus maar vis gegeten"
- Naar een Nederlandse bakker gaan voor lekker eten.

Wel wat minder van Emiel maar als hij het niet meer erg vindt, hoeven jullie dat ook niet te doen.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!